w złotym lesie

może nic pisać nie muszę?
może wystarczą tylko zdjęcia?






















































Komentarze

  1. Oby taki piękny i złoty był jak najdłużej. Miły spacer po lesie. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Masz racje, trudno takie widoki opisac - cudnie! Widze, ze i "ruda wiewioreczke" udalo Ci sie sfotografowac w tych zlotych barwach jesiennego lasu:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jakoś mi podobnie u Ciebie w lesie, jak u mnie, ale to jesień maluje i rozświetla nawet najbardziej ponure zakamarki leśnych uroczysk; widzę, że loki skrócone u "wiewióreczki", ale doskonale pasuje do tych złotości na drzewach i na ziemi; pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z ciężkim sercem cięłam włosy.. takie cudo, ale życzenie spełniłam. Mam tylko nadzieję, że nie pomyśli o ich farbowaniu ..

      Usuń
  4. Bosko!!!!Uwielbiam taki las!!!! :)Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. Byłam i na własne oczy...
    Cieszą mnie takie widoki, zapisujmy je w blogowych kajetach zanim listopad ogołoci drzewa.

    OdpowiedzUsuń
  6. och i ach ... chyba wystarczą moje westchnienia ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. acha, zapomniałabym, poproszę o jakieś tytuły dotyczące drewna :D nie, nie mam zamiaru tworzyć takich "cudów' jak Ty - bo nigdy nie dorównam mistrzyni (wazelinka musi być) ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. drewno? .... ach tak, drewno :) będzie :)
      nie mogę nie zapytać: jaka mistrzyni, gdzie? chętnie poznam :)

      Usuń
  8. I co? Dalas "D...REWNA" a ja do konkursu tak sie szykowalam i co?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Konkurs trwa, tylko nie ma chętnych, jak na razie, a i coś mi się wydaje, że nie w tą stronę czas policzyłaś. Niepotrzebnie nockę zarwałaś :) To chyba dobra wiadomość?

      Usuń
  9. Czekam na konkurs niecierpliwie i juz mam nawet gotowy komentarz pasujacy na wszelkie okazje. Trzymam go trzymam i ?????

    OdpowiedzUsuń
  10. Namalowane obrazy cudne.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Całe szczęście, że to nie ja malowałam ;) tylko natura :) jej wyszło to znakomicie :DDDDD

      Usuń
  11. To się nazywa zmaterializowanie miłości do drzew i soczysty buziak:). Wg mnie las jest na tyle magiczny, że żadne słowa nie są w stanie przekazać i oddać jego nastroju. Nie wiem dlaczego, ale wchodząc do lasu czuję jakiś taki magiczny, uroczysty nastrój - jakby kontakt z pierwotnym, dzikim duchem. Te zdjęcia pozwoliły mi znów to poczuć i zatęsknić za drzewiastą stolicą relaksu:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tak jest w każdym niezatłoczonym lesie :)
      Ja również uwielbiam drzewa i drewno :) i szczęśliwie w mojej szopie też pachnie drewnem. Wchodząc do niej zawsze się na chwilę zatrzymuję i delektuję zapachem, który tylko troszkę przypomina mi odurzającą atmosferę lasu :)
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  12. Prawdziwe cuda, skarby i złoto...
    Aż zazdrość bierze, bo tak daleko mam do lasu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Odpisują dziś na komentarz z przykrością muszę stwierdzić, że w lesie już liście opadły i złota już nie widać, choć brązy jeszcze panują :)
      Na szczęście mieszkam poza Lublinem i jadąc do pracy zawsze przejeżdżam przez las, zatem ociupinkę można podejrzeć przez szyby, choć to zupełnie co innego niż spacer :))
      Dziękuję

      Usuń

Prześlij komentarz

Dziękuję :)

Popularne posty